Lost in translation (1)

ถ้าจะลองแปลวลี "Lost in translation" อย่างคำต่อคำก็อาจได้เป็น สูญหายในการแปล, หลงทางในงานแปล หรือแม้กระทั่ง พ่ายแพ้ในการเคลื่อนย้ายอย่างขนาน คำแปลแรกเป็นผลที่ได้จาก Google Translate ซึ่งน่าจะตรงกับความหมายที่ต้องการที่สุด หรือถ้าจะขยายความสักนิดก็อาจใช้ว่า "นัยยะที่หายไปจากคำแปล"

ด้วยความโชคดี ที่ได้เรียนรู้ภาษาอยู่หลายภาษาอยู่ (ไทย, ญี่ปุ่น, อังกฤษ, C++, Python, ... :-P) จึงมีโอกาสได้เห็นปรากฏการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ โดยเฉพาะในการ์ตูน หนัง หรือนิยายที่แปลมาจากภาษาต้นฉบับ บทความในชุด "Lost in translation" นี้ ตั้งใจจะนำเสนอตัวอย่างการแปลที่หลงประเด็น หรือเกิดการสูญหายของเนื้อความในภาษาเดิมเหล่านี้ ประกอบกับคำอธิบายถึงสาเหตุของการแปลที่สูญเสียนัยยะเหล่านี้ เพื่อผู้อ่านจะได้เกิดความกระจ่าง เข้าถึงอรรถรสของงานต้นฉบับมากขึ้น และได้สัมผัสถึงวัฒนธรรมทางภาษาที่แตกต่างกัน (ระวัง: เนื้อหาจริงอาจไร้สาระกว่าคำโฆษณา) ถ้าท่านผู้อ่านพบเห็นการ "Lost in translation" (เฉพาะภาษาญี่ปุ่น, อังกฤษนะครับ) ที่อยากให้ผู้เขียนวิเคราะห์ก็เชิญแปะทิ้งไว้ในคอมเมนต์นะครับ จะได้หาโอกาสมาคุยกัน

ฉบับปฐมฤกษ์ขอเริ่มด้วยการ์ตูนอิคคิวซัง ซึ่งผู้เขียนชอบดู และสงสัยมาตั้งแต่เด็ก ที่บางตอนดูจะอธิบายแบบข้างๆ คูๆ ไปบ้าง

แด่คุณแม่...

ผมเป็นคนพูดไม่เก่ง... โดยเฉพาะในเรื่องอารมณ์ ความรู้สึกลึกๆ แล้ว มันคงไม่มีคำพูดคำใด ที่จะสื่อความรู้สึกออกไปได้ทั้งหมด คำว่า "รัก" มันคงจะสั้นและเรียบง่ายเกินไป ที่จะสื่อความรัก ความห่วงใย ความเคารพ ความทรงจำ คำขอบคุณ คำขอโทษ ทั้งหมดที่อยากจะสื่อออกไปได้

วันแม่เป็นแค่เพียงหนึ่งวัน ในหนึ่งปี ในหลายสิบปี ในชีวิตของผม ชีวิตที่เกิดมาได้ อยู่รอดมาได้ เพราะคุณแม่ (และคุณพ่อ) คำว่า "ขอบคุณ" มันอาจจะสั้นและเรียบง่ายเกินไป ที่จะแทนสิ่งต่างๆ ที่ท่านได้มอบแก่ผมตลอดมา ด้วยความรักและห่วงใย...

ขอบคุณจริงๆ ครับ
- Head Chef

เนื่องในโอกาสวันแม่ จึงขอนำเสนอเพลงที่แม้จะไม่โด่งดังนัก แต่เนื้อเพลงกินใจมากๆ (กว่าจะฟังจบผมสะอื้นไปหลายรอบ) เป็นเพลงญี่ปุ่น โดย Higuchi Ryoichi มีชื่อว่า "Tegami - Shin ai naru kodomo tachi he" (แปลว่า "จดหมายแด่ลูกๆ สุดที่รัก") ซึ่งคุณประยูรได้แนะนำไว้ในบล็อกพร้อมคำแปล จึงขอนำมาเผยแพร่ต่อ ณ ที่นี้ด้วย (โดยดัดแปลง ให้เข้ากับสำนวนของผู้เขียน)

หากอ่านเนื้อเพลงแล้วไม่รู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาซึม นั่นเป็นเพราะความไร้ความสามารถในการแปลของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว (เพราะกว่าจะแปลเสร็จ ทิชชู่หมดไปหนึ่งกล่องแล้ว...)

เดอะต้มยำกุ้งแฟนคลับ เปิดรับสมาชิก!!

วันนี้ฤกษ์งานยามดี ตื่นมาเจอว่ามีคนเขียนความเห็นเอาไว้ด้วย! เป็นความเห็นแรกในรอบ 4 เดือน โอ้ว ตื่นเต้นดีใจจนทำอะไรไม่ถูก...

ไฮกุ

วันนี้มาเขียนเรื่องแหวกแนวสักหน่อย เผื่อว่าจะเรียกแขกได้บ้าง

เมื่อไม่นานมานักได้อ่านนิยายที่มีการกล่าวถึงไฮกุ (โดยส่วนตัวอ่านว่า "ไฮคุ" แต่ขอสะกดตามในวิกิพีเดียภาษาไทยว่า "ไฮกุ") ซึ่งเป็นรูปแบบกลอนแบบหนึ่งของญี่ปุ่นที่ได้ชื่อว่าเป็นบทกวีที่สั้นที่สุดในโลก เพราะหนึ่งบทประกอบไปด้วย 17 พยางค์เท่านั้น และต้องจบภายในตัวของมันเอง จึงบังคับให้นักประพันธ์ต้องเค้นแก่นสำคัญ สรุปความรู้สึกที่ต้องการถ่ายทอดด้วยถ้อยคำที่กระชับ ตรงประเด็น และเห็นภาพ